Waarom is er geen adequate wetgeving?

Vanuit de EU is de redenering dat als je de geluidgolf niet kan horen deze geen schade kan toebrengen. Dit is totaal achterhaald en vergelijkbaar met de tijd dat er bij het maken van röntgenfoto's geen veiligheidsmaatregelen werden genomen. Hoewel röntgenstralen ook niet zichtbaar zijn is het wel degelijk schadelijk als er sprake is van langdurige blootstelling. Het is van groot belang dat er een adequate normering komt voor Infra & Laagfrequentgeluid veroorzaakt door windturbines.  In 2024 publiceerde Leonard Baart de la Faille, fysicus-audioloog, het volgende rapport;

Audiologisch advies geluidsonderzoek en normering Windpark IJsselwind. De hoofdconclusie van het onderzoek luidt;

1. Het is de stand van de wetenschap dat een betrouwbare berekening van geluidniveaus in de

omgeving van windturbines niet mogelijk is. Dit impliceert dat:

2. Berekening van de immissie-Lden tevens onmogelijk is. Deze is bovendien niet geschikt

als normerende variabele voor windturbinegeluid door de wisselende hinderincidentie,

seizoensvariatie en de ongevoeligheid voor laagfrequent geluid, AM en tonaliteit.

3. Dosis-effectrelaties op basis van een berekende geluidbelasting zeer onzeker zijn. Duits

onderzoek op basis van gemeten immissiewaarden komt tot een factor drie hogere

hinderscore dan bij de Nederlandse norm.

4. Normering alleen mogelijk is op basis van begrensde immissieniveaus

voor het voledige onderzoek; klik deze link.